PROGRAMSKI JEZICI – PROGRAMSKI SOFTVER
Programski softver su programi koje programeri koriste za vrijeme stvaranja drugih programa te njihovog modificiranja. Uključuje kompajlere, interpretere, debuggere, linkere i tekstualni editor.
Programski jezik je vještačka tvorevina i sastoji se od simbola grupisanih u riječi. Po svojoj strukturi sličan je prirodnom, govornom jeziku čovjeka. Služi za izradu programa (softvera) koji treba da formalizuju određene algoritme s ciljem rješavanja problema uz podršku računarom. Programski jezici se dijele u više kategorija. Svaki programski jezik mora zadovoljiti dva osnovna zahtjeva:
• da je razumljiv za čovjeka i
• da ima mogućnost automatskog prevođenja u oblik razumljiv računaru.
Do sada je definisano nekoliko stotina programskih jezika, od kojih je samo desetina u praktičnoj upotrebi. Generacije programskih jezika su:
• mašinski jezici, koji se nazivaju i programski jezici prve generacije (1GL, 1950-1954),
• asembleri i makro-asembleri su jezici druge generacije (2GL, 1955-1959) i nalaze se između mašinskih jezika i viših programskih jezika,
• jezici treće generacije (3GL) su viši programski jezici, koji su proceduralni,
• jezici četvrte generacije (4GL), u koje spadaju: SQL, HTML, PHP, ASP, tj.
Niži programski jezici
U ovu grupu spadaju mašinski jezici i simbolički mašinski jezici – asembleri i makro-asembleri. Niži programski jezici su platformski, okrenuti računaru (instrukcije se opisuju simbolički).
Viši programski jezici
Pošto računar može da izvršava samo programe u formi mašinskog jezika, programi pisani u višem programskom jeziku (izvorni - source programi) se prevode na mašinski jezik, a za prevođenje se koriste posebni programi, tzv. programi prevodioci, u žargonu nazvani kompajlerima (iako je pravilnije zvati ih kompilatorima).
Viši programski jezici su donijeli slijedeće prednosti:
• olakšano programiranje (bliži čovjekovom prirodnom jeziku),
• skraćeno vrijeme obuke u programiranju,
• nije nužno detaljno poznavanje hardvera računara,
• prenosivost programa (program se može prevesti na drugom tipu računara i izvršiti bez ikakvih izmjena u programu).
Programski softver su programi koje programeri koriste za vrijeme stvaranja drugih programa te njihovog modificiranja. Uključuje kompajlere, interpretere, debuggere, linkere i tekstualni editor.
Programski jezik je vještačka tvorevina i sastoji se od simbola grupisanih u riječi. Po svojoj strukturi sličan je prirodnom, govornom jeziku čovjeka. Služi za izradu programa (softvera) koji treba da formalizuju određene algoritme s ciljem rješavanja problema uz podršku računarom. Programski jezici se dijele u više kategorija. Svaki programski jezik mora zadovoljiti dva osnovna zahtjeva:
• da je razumljiv za čovjeka i
• da ima mogućnost automatskog prevođenja u oblik razumljiv računaru.
Do sada je definisano nekoliko stotina programskih jezika, od kojih je samo desetina u praktičnoj upotrebi. Generacije programskih jezika su:
• mašinski jezici, koji se nazivaju i programski jezici prve generacije (1GL, 1950-1954),
• asembleri i makro-asembleri su jezici druge generacije (2GL, 1955-1959) i nalaze se između mašinskih jezika i viših programskih jezika,
• jezici treće generacije (3GL) su viši programski jezici, koji su proceduralni,
• jezici četvrte generacije (4GL), u koje spadaju: SQL, HTML, PHP, ASP, tj.
Niži programski jezici
U ovu grupu spadaju mašinski jezici i simbolički mašinski jezici – asembleri i makro-asembleri. Niži programski jezici su platformski, okrenuti računaru (instrukcije se opisuju simbolički).
Viši programski jezici
Pošto računar može da izvršava samo programe u formi mašinskog jezika, programi pisani u višem programskom jeziku (izvorni - source programi) se prevode na mašinski jezik, a za prevođenje se koriste posebni programi, tzv. programi prevodioci, u žargonu nazvani kompajlerima (iako je pravilnije zvati ih kompilatorima).
Viši programski jezici su donijeli slijedeće prednosti:
• olakšano programiranje (bliži čovjekovom prirodnom jeziku),
• skraćeno vrijeme obuke u programiranju,
• nije nužno detaljno poznavanje hardvera računara,
• prenosivost programa (program se može prevesti na drugom tipu računara i izvršiti bez ikakvih izmjena u programu).
